Snow
Snow heeft jaren lang heel veel pijn geleden. Zijn klauwen waren tot aan het bot in zijn voetzolen ingegroeid. Het was zelfs zó erg dat zijn wonden aan het rotten waren.
Ook had hij moeite met eten. Tot onze verbijstering zagen wij dat hij geen tong meer had. Wij hebben de wonden schoongemaakt en Snow heeft antibiotica en pijnstillers gekregen. Eindelijk kan hij nu weer staan zonder pijn.
Poe
Arme Poe was erg gestrest tijdens zijn redding en hij is nog steeds ongelooflijk mager. Dierenartsen waren geschokt dat hij nog maar 74 kg woog; dat is ongeveer de helft van zijn normale gewicht!
Ivy
Tijdens een medisch onderzoek ontdekten we dat Ivy een rottende tand had die haar kaakbeen heeft geïnfecteerd. Ze mist tenen aan haar linker voorpoot, waarschijnlijk door een klem van een jager, wat erop wijst dat ze achterna werd gezeten in het wild. Gelukkig doet het letsel geen pijn. Ivy is een mooie, lieve en rustige beer met een zachte, glanzende vacht. Haar verzorgers zijn gek op haar!
Cranberry
Cranberry was heel erg bang en nerveus. Tijdens het medisch onderzoek vonden wij drie gebroken tanden, en ook constateerden we artritis. Haar pijnlijke tanden zijn nu verwijderd, en zij krijgt nu speciale zachte voeding. Door goed voor haar te zorgen hopen wij dat deze beer weer vertrouwen terug krijgt.
Bi Xanh
Bi Xanh's tanden zijn ernstig verzwakt door het bijten op de tralies van zijn kooi gedurende vele jaren. De dierenartsen vonden dat een tandheelkundige ingreep niet nodig was op dit moment, maar het kan zo zijn dat deze behandeling in de toekomst moet worden uitgevoerd. Hoewel hij nog wat aan de magere kant is, is hij toch al wat aangekomen in de paar weken na zijn redding toen hij begon aan zijn dieetvoeding. Hij heeft tekenen van hypertensie (een soort hoge bloeddruk) in zijn ogen, hiervoor krijgt hij bloeddrukverlagende medicatie, maar over het algemeen zijn dierenartsen blij met zijn vooruitgang.
Winter
Zij mist een voorpoot vanaf haar schouder, en uit medisch onderzoek is gebleken dat haar stomp extreem veel littekens heeft. Gelukkig is er geen infectie of ontsteking, dus ze heeft hier geen last van. Er zijn wat veranderingen ontstaan in haar voorpoot, waarschijnlijk doordat haar gewicht is toegenomen. Dit zal nauwlettend in de gaten worden gehouden. Winter haar galblaas laat tekenen zien van afwijkingen door galextractie, maar er is geen operatie nodig om de galblaas te verwijderen. Uit verder onderzoek is gebleken dat zij hoge bloeddruk heeft. Dit is een veel voorkomende kwaal bij galberen. Ze krijgt daar medicijnen voor.
Een update van de zes geredde beren
In Vietnam worden nu meer dan 25 jaar (vanaf ongeveer 1989) Aziatische zwarte beren op beerboerderijen gevangen gehouden. Daarvoór werden de beren doodgeschoten en de gal uit het lichaam genomen. Maar iemand vond uit dat het economischer was de beren levend op te sluiten, zodat men elke dag gal kon aftappen. De dieren zitten in te kleine metalen kooien, niet groter dan de beer zelf.
Ze zijn beter bekend onder de naam ‘maanberen’ (één van de acht soorten beren ter wereld), zo genoemd om hun prachtige sikkelvormige geel/gouden markering op hun borst. Deze Aziatische zwarte beren worden dagelijks gemolken voor gal door middel van het diep inbrengen van roestige metalen katheters in de galblaas en/of via permanent open geïnfecteerde gaten in de maag van waaruit de het gal “druppelt”, de zogeheten “free dripping” methode. De beren leiden een leven van marteling voordat zij uiteindelijk een tergend langzame dood sterven als gevolg van chronische infecties.
Beren gekooid voor het leven, al langer dan 25 jaar...... Productie-boerderijen voor hun gal...... De tragische realiteit van beerboerderijen is het duidelijkst zichtbaar in de schokkend-slechte fysieke conditie van de beren – van Andrew, Freedom, Belton en Frodo met ontbrekende ledematen als gevolg van berenklemmen in het wild, tot Crystal en Gail waarvan de tanden zijn afgezaagd en nagels van klauwen barbaars voorgoed zijn afgehakt met als reden, dat gal melken dan gemakkelijker is. Verwondingen, als gevolg van de tralies van te kleine kooien, over de gehele lengte van hun toch al door pijn geteisterde lijven..... Hoofdwonden, die duiden op hun mentale trauma, dat zij jarenlang hebben moeten doorstaan, waarbij zij keer op keer hun hoofden tegen de tralies slaan in panische pogingen om hun verstandige geest te blijven stimuleren.